جست وجوی برخی باقی مانده های آنتی بیوتیکی در لاشه های طیور در کشتارگاه صنعتی مشهد

استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها در مزارع پرورش طیور که به منظور پیشگیری و درمان انجام می گیرد احتمال وجود بقایای دارویی در محصولات دامی را افزایش می دهد. گسترش مقاومت های دارویی، تغییر میکروفلور طبیعی سیستم گوارشی، بروز آلرژی در افراد حساس، مسمومیت های مستقیم و ایجاد اختلال در تکنولوژی فرآورده های گوشتی تخمیری، از مشکلاتی است که به دنبال وجود بقایای آنتی بیوتیکی در محصولات دامی به وجود می آید. یکی از علل اصلی بقایای دارویی بیش از حد مجاز، در فرآورده های حاصل از دام ها عدم شناخت کافی از فارماکوکینتیک داروها و سهل انگاری در رعایت زمان پرهیز از مصرف دارو تا پاکسازی آن از بدن است. در نتیجه چنین پدیده ای، داروها در تمامی بافت ها به ویژه در کلیه، کبد، چربی و عضلات تجمع پیدا می کنند. در این تحقیق از تعداد ده گله گوشتی ارجاعی به کشتارگاه طیوران مشهد، 160 نمونه از بافت های عضله سینه وکبد جمع آوری شد. در این پژوهش از روش استاندارد موسوم به "تست چهار پلیت" استفاده شده است. این آزمون شامل مراحل مختلفی از جمله محیط سازی، آماده سازی نمونه ها به صورت دیسک و قرار دادن آن ها به صورت جداگانه در هر 4 پلیت با ph های متفاوت (6، 2/7، 8 و 8ph= ) می باشد. پس از انجام این مراحل پلیت های حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس در دمای 30 درجه سانتی گراد و پلیت های حاوی باکتری میکروکوکوس لوتئوس در دمای 37 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شدند و بعد از 24 ساعت نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این بررسی در 75/18% نمونه ها، باقی مانده آنتی بیوتیکی ردیابی شد. و 99/6 % نمونه ها مشکوک به حضور باقی مانده های آنتی بیوتیکی بودند. مقایسه گله ها از نظر در صد نمونه های آلوده توسط آزمون آماری fischer exact test انجام شد. بر اساس این آزمون آماری در 30% گله ها وجود باقی مانده آنتی-بیوتیکی در حداقل یک نمونه کبد و در 80% گله ها در حداقل یک نمونه گوشت تأیید شد. بنابراین، برای حفظ بهداشت عمومی، از خطرات این باقی مانده ها لازم است اقدامات لازم از سوی ارگان های مرتبط جهت پایش و کنترل بقایای آنتی بیوتیکی در فرآورده های غذایی با منشأ دامی صورت گیرد. همچنین ضروری به نظر می رسد که ضمن اینگونه کنترل ها، آموزش های علمی و دقیقی نیز جهت آگاهی از مصرف صحیح داروها و رعایت زمان پرهیز از مصرف آن ها به مرغداران از یک سو و به مصرف کننده از سوی دیگر داده شود.